18 juli 2016

Steinar Henskes, Bird Control Group: ‘Ik ben chronisch ontevreden’

Featured image for “Steinar Henskes, Bird Control Group: ‘Ik ben chronisch ontevreden’”

Voor de een was het een ontsnapping uit het stroperige bedrijfsleven, voor de ander een toevallige samenloop van omstandigheden. Maar het ondernemerschap bracht hen stuk voor stuk succes. DuurzaamBedrijfsleven gaat in gesprek met Nederlandse gamechangers. Wat drijft hen elke dag tot innovatie?

Deel 2: Steinar Henskes (25), oprichter Bird Control Group. Maakt diervriendelijke lasers die op onder meer vliegvelden en in de landbouw in zeventig landen vogels verjagen. Heeft sinds kort ook een kantoor in Boston in de Verenigde Staten.

De start

“Ik begon met ondernemen toen ik achttien was. Toen ik bij een callcenter werkte, merkte ik dat ik zelf verantwoordelijk wilde zijn voor succes en zelf mijn acties wilde bepalen. Bij het callcenter kon ik dit niet bereiken, dus besloot ik voor mezelf te starten. Ik was altijd al een soort handelaar, die veel kansen zag. Zo startte ik verschillende online webshops, voor onder meer scooteronderdelen en advies over lasertechnologie, daar wist ik veel van.

Tijdens dat werk ontdekte ik, min of meer per toeval, dat je met bepaald laserlicht vogels kunt verjagen. Toen ik me er verder in verdiepte bleek dat daar in het verleden al mee was geëxperimenteerd, maar nooit op een veilige manier of met commercieel succes. Ik zag kansen om de technologie veilig te ontwikkelen en met hoge effectiviteit aan te bieden. En voor een redelijke prijs.

Overlast door ganzen is een probleem op luchthavens, maar ook in de agrarische sector. Omdat die markt vrij toegankelijk is, startte ik daar. Ik bezocht handelsbedrijven om het product aan de man te brengen. Toen boeren zagen dat de technologie werkte, kwamen ze rechtstreeks naar mij toe. That’s the way forward, dacht ik; we moeten bij de eindklant de vraag creëren, zodat die bij ons als manufacturer komt aankloppen.”

Ondernemer

“Typerend voor mij is dat ik chronisch ontevreden ben, ik wil altijd meer: het bedrijf laten groeien, nieuwe markten aanboren, nieuwe omzet maken en nieuwe klanten aan het bedrijf binden. Daarnaast ben ik iemand die vooral vooruitkijkt. Als een obstakel is opgelost, zet ik het in de kast als ervaring, zodat ik me weer kan richten op waar ik naartoe wil gaan. Ik wil voor het hoogste podium gaan. Om dat te bereiken, ben ik heel faciliterend. Ik kan niet in mijn eentje groeien, daar heb ik andere mensen voor nodig.

Als je medewerkers kunt vinden die dezelfde ambitie hebben als jouw bedrijf, dan heb je succes. Dat begint met slimme mensen die veel executiepower hebben en handelen, die je vervolgens de verantwoordelijkheid en mandaat geeft. Zo zijn mijn werknemers veelal verantwoordelijk voor een compleet project, zodat ze hun toegevoegde waarde in het grote geheel terugzien. Daarnaast geef ik mijn mensen het vertrouwen dat ze op hun plek zitten en het juiste aan het doen zijn. Dat zorgt ervoor dat ze dingen oppakken en meer succes boeken.”

“We zijn niet een stel oude grijze saaie mensen die al 100 jaar hetzelfde doen, maar er waait een frisse wind”

Jong

“Aan de ene kant ervaar ik mijn leeftijd als een nadeel, want ik heb nog weinig ervaring. Voor mij zijn er nog veel first timers. Anderzijds is het een voordeel, omdat ik een soort enthousiasme kan uitstralen. Het is cool wat er bij Bird Control Group gebeurt; we zijn niet een stel oude grijze saaie mensen die al 100 jaar hetzelfde doen, maar er waait een frisse wind.

Ik probeer daarnaast heel aanspreekbaar te zijn, zodat ik al mijn werknemers aandacht kan geven. Zo zorg ik ervoor dat bijvoorbeeld medewerkers in ons kantoor in Amerika niet afdrijven van de rest van de organisatie. Soms kan ik me voor de buitenwereld verschuilen achter het jong zijn, dan zeg ik: ‘Ik ben nog jong en voor mij is dit alles ook nieuw’. Dat is maar heel zelden het laatste redmiddel.”

Drijfveren

“Ik wil mij onderscheiden en altijd het beste uit mezelf halen. Dat heeft te maken met die chronische ontevredenheid en altijd meer en groter willen. Ik vergelijk het altijd met judo, een sport die ik altijd heb beoefend. Je moet heel hard trainen, met sparringpartners die je daarbij helpen.

Zo leef je toe naar de wedstrijddag, met verschillende rondes, de kwartfinale, halve finale en de uiteindelijke finale. Als je die wint, mag je het podium op. Dan krijg je een medaille, leuk voor op de schoorsteenmantel. Maar het gaat erom dat je er tijdens de finale staat en de beste bent. En daarna moet je weer vroeg opstaan en hard trainen voor de volgende wedstrijd.”

Inspiratie

“Ik doe veel op mijn gevoel en vraag daarbij veel advies. Zowel op zakelijk als persoonlijk vlak zoek ik mensen die mij kunnen ondersteunen. Zo helpt Maarten Sluyter, COO van Bird Control Group, mij bij de dagelijkse activiteiten. Met hem kan ik sparren en we coachen elkaar. Buiten het bedrijf heb ik een Raad van Advies gecreëerd, waarmee ik de taken bespreek.

Verder laat ik me persoonlijk coachen door Coen Zwezerijnen. Dat gaat van diepzinnige filosofie tot concrete zaken in het bedrijf. Maar altijd te herleiden naar mijzelf. Mensen om me heen zeggen dat ze merken dat ik me op persoonlijk vlak ontwikkel. Ik geloof dat dit soort coaching ontzettend belangrijk is, en nodig om een goede leider te zijn.”

“Het gaat eigenlijk altijd, waar ook ter wereld, om mutual respect”

Uitdaging

“Op dit moment is de grootste uitdaging hoe we ons bedrijf goed gaan opbouwen in Amerika. Daar moet het gaan gebeuren. We weten echter nog niet exact hoe de markt is en welke spelers er zijn. Eigenlijk beginnen we daar gewoon weer als een kleine start-up. Behalve dat er in Amerika andere problemen zijn waarop we moeten inspelen – vogels zitten in daar bijvoorbeeld niet op akkers, maar vooral op daken en bomen -, heerst er ook een andere manier van communiceren.

Dat is overigens in elk continent anders, echt een cultuurding. In het Midden-Oosten en Azië zijn gesprekken formeler, met gebruiken en rituelen. Zo is het in China gebruikelijk om veel thee te drinken. Daarnaast moet je een visitekaartje met twee handen aannemen en er even naar kijken. Erop schrijven betekent bij wijze van spreken je doodvonnis. In Amerika daarentegen kun je in T-shirt komen en krijg je vaak niets te drinken aangeboden.

Hoe ik hiermee omga? Ik heb mezelf deze gewoontes eigen gemaakt door het gewoon te doen. Maar eigenlijk gaat het altijd, waar dan ook, om mutual respect. Daarnaast neem ik zelf altijd stroopwafels mee, dat vindt iedereen leuk.”

Toekomst

“Hierna wil ik graag een nieuw bedrijf starten. Het liefst een bedrijf met consumenten als klant, dat ik naar de beurs kan brengen. Als je je op de consumentenmarkt begeeft, heb je een grotere impact op de wereld. Bij business-to-business is één op de honderd mensen je klant, maar het is leuker als 99 van de honderd mensen je product of dienst willen gebruiken. Wanneer ik dit ga doen, weet ik nog niet. Ik ben nog jong, dus ik heb de tijd.”

Bron: DuurzaamBedrijfsleven.nl


Delen: